.
.
deixovos o enlace ás conferencias da XXVIII semana da filosofía en pontevedra que se poden ver online.
este ano, filosofía e mentira:
http://aulacastelao.com/multimedia/multimedia/
***
28.4.11
18.5.10
o tacto da distancia
.
[ la mayoría de las fronteras del mundo son invisibles, fronteras verdes, discurren antes en nuestros mapas internos, en nuestras cabezas, se manifiestan en nuestras lealtades y sentimientos de pertenencia. La mayoría de fronteras en el mundo son invisibles: discurren a través de los mares y separan las aguas libres de las territoriales, atraviesan desiertos y agrestes paisajes de montaña donde ni un hito marca territorio. Las fronteras, algo extraordinariamente firme, son al vez lo pensado, lo invisible, lo que existo sólo en nuestra cabeza, en nuestras convenciones y por ellas.] . [principalmente es la frontera entre lo público y lo privado una de las más delicadas y sutiles, al tiempo que sólida: en sus desplazamientos puede leerse la integridad o la erosión de culturas enteras. La frontera entre dentro y fuera subyace al misterio de todo umbral. La incertidumbre que aflora en el trato con fronteras resulta de esa riqueza y multivocidad de significados y referencias: la frontera que incluye, excluye; lo que separa, une; lo que toca es siempre a la vez distancia. No podemos sustraernos a esa paradoja.] .
“en el espacio leemos el tiempo. sobre historia de al civilización y geopolítica"
Karl schlögel, 2003. Bbteca de ensayo siruela 2007
***
5.4.10
teatro
.
[ o verdadeiro teatro.
o que hai despois de comprender
e non transformar.
soubémolo polas mans. ]
xiana arias
acusación, ed. galaxia 2009
***
[ o verdadeiro teatro.
o que hai despois de comprender
e non transformar.
soubémolo polas mans. ]
xiana arias
acusación, ed. galaxia 2009
***
23.12.09
cinzas
.
.
.
.........................*hot clube de portugal
lisboa . jazz . músic*s . persoas . percepcións . afectos. amizades. (des)enfoques . contraluces . intres . desexos . vontades . querencias . afectos . cinzas . tristeza . desacougo . baleiro . impotencia...
............................... . ... 60 anos...
***
.
.
.........................*hot clube de portugal
lisboa . jazz . músic*s . persoas . percepcións . afectos. amizades. (des)enfoques . contraluces . intres . desexos . vontades . querencias . afectos . cinzas . tristeza . desacougo . baleiro . impotencia...
............................... . ... 60 anos...
***
2.12.09
en defensa dos dereitos fundamentais en internet
(ante a inclusión no Anteproxecto de Lei de Economía sostible de modificacións lexislativas que afectan ao libre exercicio das libertades de expresión, información e o dereito de acceso á cultura a través de Internet)
1.- Os dereitos de autor non poden situarse por encima dos dereitos fundamentais dos cidadáns, como o dereito á privacidade, á seguridade, á presunción de inocencia, á tutela xudicial efectiva e á liberdade de expresión.
2.- A suspensión de dereitos fundamentais é e debe seguir sendo competencia exclusiva do poder xudicial. Nin un peche sen sentenza. Este anteproxecto, en contra do establecido no artigo 20.5 da Constitución, pon en mans dun órgano non xudicial -un organismo dependente do ministerio de Cultura-, a potestade de impedir aos cidadáns españois o acceso a calquera páxina web.
3.- A nova lexislación creará inseguridade xurídica en todo o sector tecnolóxico español, prexudicando un dos poucos campos de desenvolvemento e futuro da nosa economía, entorpecendo a creación de empresas, introducindo trabas á libre competencia e retardando a súa proxección internacional.
4.- A nova lexislación proposta ameaza aos novos creadores e entorpece a creación cultural. Con Internet e os sucesivos avances tecnolóxicos democratizouse extraordinariamente a creación e emisión de contidos de todo tipo, que xa non proveñen prevalentemente das industrias culturais tradicionais, senón de multitude de fontes diferentes.
5.- Os autores, como todos os traballadores, teñen dereito a vivir do seu traballo con novas ideas creativas, modelos de negocio e actividades asociadas ás súas creacións. Intentar soster con cambios lexislativos a unha industria obsoleta que non sabe adaptarse a esta nova contorna non é nin xusto nin realista. Se o seu modelo de negocio se baseaba no control das copias das obras e en Internet non é posible sen vulnerar dereitos fundamentais, deberían buscar outro modelo.
6.- Consideramos que as industrias culturais necesitan para sobrevivir alternativas modernas, eficaces, cribles e alcanzables e que se adecuen aos novos usos sociais, en lugar de limitacións tan desproporcionadas como ineficaces para o fin que din perseguir.
7.- Internet debe funcionar de forma libre e sen interferencias políticas auspiciadas por sectores que pretenden perpetuar obsoletos modelos de negocio e imposibilitar que o saber humano siga sendo libre.
8.- Esiximos que o Goberno garanta por lei a neutralidade da Rede en España, ante calquera presión que poida producirse, como marco para o desenvolvemento dunha economía sostible e realista de face ao futuro.
9.- Propomos unha verdadeira reforma do dereito de propiedade intelectual orientada ao seu fin: devolver á sociedade o coñecemento, promover o dominio público e limitar os abusos das entidades xestoras.
10.- En democracia as leis e as súas modificacións deben aprobarse tras o oportuno debate público e consultando previamente a todas as partes implicadas. Non é de recibo que se realicen cambios lexislativos que afectan a dereitos fundamentais nunha lei non orgánica e que versa sobre outra materia.
*
nace a policía cultural
***
1.- Os dereitos de autor non poden situarse por encima dos dereitos fundamentais dos cidadáns, como o dereito á privacidade, á seguridade, á presunción de inocencia, á tutela xudicial efectiva e á liberdade de expresión.
2.- A suspensión de dereitos fundamentais é e debe seguir sendo competencia exclusiva do poder xudicial. Nin un peche sen sentenza. Este anteproxecto, en contra do establecido no artigo 20.5 da Constitución, pon en mans dun órgano non xudicial -un organismo dependente do ministerio de Cultura-, a potestade de impedir aos cidadáns españois o acceso a calquera páxina web.
3.- A nova lexislación creará inseguridade xurídica en todo o sector tecnolóxico español, prexudicando un dos poucos campos de desenvolvemento e futuro da nosa economía, entorpecendo a creación de empresas, introducindo trabas á libre competencia e retardando a súa proxección internacional.
4.- A nova lexislación proposta ameaza aos novos creadores e entorpece a creación cultural. Con Internet e os sucesivos avances tecnolóxicos democratizouse extraordinariamente a creación e emisión de contidos de todo tipo, que xa non proveñen prevalentemente das industrias culturais tradicionais, senón de multitude de fontes diferentes.
5.- Os autores, como todos os traballadores, teñen dereito a vivir do seu traballo con novas ideas creativas, modelos de negocio e actividades asociadas ás súas creacións. Intentar soster con cambios lexislativos a unha industria obsoleta que non sabe adaptarse a esta nova contorna non é nin xusto nin realista. Se o seu modelo de negocio se baseaba no control das copias das obras e en Internet non é posible sen vulnerar dereitos fundamentais, deberían buscar outro modelo.
6.- Consideramos que as industrias culturais necesitan para sobrevivir alternativas modernas, eficaces, cribles e alcanzables e que se adecuen aos novos usos sociais, en lugar de limitacións tan desproporcionadas como ineficaces para o fin que din perseguir.
7.- Internet debe funcionar de forma libre e sen interferencias políticas auspiciadas por sectores que pretenden perpetuar obsoletos modelos de negocio e imposibilitar que o saber humano siga sendo libre.
8.- Esiximos que o Goberno garanta por lei a neutralidade da Rede en España, ante calquera presión que poida producirse, como marco para o desenvolvemento dunha economía sostible e realista de face ao futuro.
9.- Propomos unha verdadeira reforma do dereito de propiedade intelectual orientada ao seu fin: devolver á sociedade o coñecemento, promover o dominio público e limitar os abusos das entidades xestoras.
10.- En democracia as leis e as súas modificacións deben aprobarse tras o oportuno debate público e consultando previamente a todas as partes implicadas. Non é de recibo que se realicen cambios lexislativos que afectan a dereitos fundamentais nunha lei non orgánica e que versa sobre outra materia.
*
nace a policía cultural
***
27.11.09
22.11.09
7.11.09
(des)enfoques sonoros
:
[imaxe: B. Berenika ]
Chego tarde. Desconcerto. Desconcertada./ Ritmo. Clima. Delicadeza. Oficio. Cadencia./ Masaxe. Medio. Distancia./ Silencio./ Observación. Desenfoque. Entorno. Audio./ Ubicación. Des-ubicación./ Concerto. Des-concerto./ Silencios (des)contextualizados. Búsqueda relacional. Pacencia. Espera./ Apertura sensorial./ Campás. Territorio./ Ruido. Fábrica./ Acougo./ Dano. Violencia./ Estampida. Ruido. Agresividade./ Presenza tranquila. Manipulación artesanal./ Aillamento cadencioso. Acenos lenes./ (Des)montar non deixando rastro./ Deixando a pegada da non-pegada; a súa ausencia. Espacio para *(s) outr*(s)./ Para compartir o recolectado.
Espello.
Para poucos. Duns cantos. Reflexos múltiples. Eco./ Aire fóra./ Regreso./ Absober. Asimilar. Proceso corporal. Saturación./ Acougo sensorial, mental. Non-acougo físico./ Sono.
Ausencia do recolector/ do manufactor. Do espello transformador dos reflexos silenciosos e ruidosos de nós mesmas./ Presenza do espectador inmóbil. Irreal./ Doente./ Cómico. Ficticio. Real./ Mundo doente./ Sociedade parasitada. Paralizada./
Risa, rescatando-me do ilóxico / da absurda realidade social.
O humor é unha secreción que salva as distancias entre o insalvábel. Habita a diferenza. Refía.
Constrúe relación. Discernimento. Re-acción. Cordura.
***
[imaxe: B. Berenika ]
Chego tarde. Desconcerto. Desconcertada./ Ritmo. Clima. Delicadeza. Oficio. Cadencia./ Masaxe. Medio. Distancia./ Silencio./ Observación. Desenfoque. Entorno. Audio./ Ubicación. Des-ubicación./ Concerto. Des-concerto./ Silencios (des)contextualizados. Búsqueda relacional. Pacencia. Espera./ Apertura sensorial./ Campás. Territorio./ Ruido. Fábrica./ Acougo./ Dano. Violencia./ Estampida. Ruido. Agresividade./ Presenza tranquila. Manipulación artesanal./ Aillamento cadencioso. Acenos lenes./ (Des)montar non deixando rastro./ Deixando a pegada da non-pegada; a súa ausencia. Espacio para *(s) outr*(s)./ Para compartir o recolectado.
Espello.
Para poucos. Duns cantos. Reflexos múltiples. Eco./ Aire fóra./ Regreso./ Absober. Asimilar. Proceso corporal. Saturación./ Acougo sensorial, mental. Non-acougo físico./ Sono.
Ausencia do recolector/ do manufactor. Do espello transformador dos reflexos silenciosos e ruidosos de nós mesmas./ Presenza do espectador inmóbil. Irreal./ Doente./ Cómico. Ficticio. Real./ Mundo doente./ Sociedade parasitada. Paralizada./
Risa, rescatando-me do ilóxico / da absurda realidade social.
O humor é unha secreción que salva as distancias entre o insalvábel. Habita a diferenza. Refía.
Constrúe relación. Discernimento. Re-acción. Cordura.
***
13.10.09
12.10.09
dans ma peau
[na miña pel]
Na miña pel coso o mundo, pode lerse nela. como materia sensible que é rexistra todas as pegadas ao seu paso. Pel, receptor de impresións de capacidade infinda. Acubilla a densidade da experiencia infinitesimalmente. Superficie de contacto, de paso, de comunicación. Viva, coma as sebes que debuxan o territorio.
Pel, materia impresionable. Leira cultivable. Distancia habitable. Territorio base. Corpo. Pel. Limiar xerminal para relacionarnos co mundo, para relacionarnos con nós propios.
Neste país todos temos unha leira para facer landart. Todos temos un limiar de relación, unha distancia cultivable. Un lugar desde o que expresarnos, desde onde comunicarnos, onde xerar comunicación. Pel, posibilidade de comunicación, de percepción. Corpo, posibilidade de movemento, de reaxir á incertidume. Pel, medio, medidor, xerador de información e posibilidade de elexir, posicionarse, discernir. ferramenta para o movemento, para a errancia. Posibilidade de supervivencia.
Esquema: schema: es el cuerpo en movimiento, en situación, en vida (como si fuera ya un papel sensible) no es la suma de sus detalles sino tal o cual inflexión. Xesto. Aceno.
*
Sospecha (…) para que un día, quizás, pueda originarse algo nuevo – o que no se origine nada más…………………*………………… La palabra / sólo arrastrará otras palabras, / la frase otras frases. / El mundo así quiere, / definitivamente, /imponerse, / quiere estar dicho ya./ /No las digáis.
*
[Yo lindo aún con una palabra y con otro país,
Yo lindo, aunque poco, con todo cada vez más.]
*
Eu lindo, limio, habito os limiares. Quiasmo. Enxergo. Son, habito, constrúo. Fugo. Erro. Esbozo. Balbuceo.
Toco / (el ojo es engañoso) / hasta saber la forma.
Tacto. Táctil. Contactar. Con-tacto. Tanxencial. Roce. Estímulo. Toda determinación é unha negación. Pulo. Potencia. Nacer. nacer es transformar, transportar y transir todas las determinaciones. Negación. Baleiro. Crear es generar un estado de disponibilidad / en el que la primera cosa creada es el vacío, / un espacio vacío. Baleiro. Distancia. Posibilidade. Khôra. O que hai non existe. Abertura quiasmática. Eu é unha greta. O poema inventa o que non concorda.
O que vemos é a súa consistencia / unha distancia en anos-linguaxe/ … / esa voz é o poema / . / Certo, a voz do animal non pode ser escrita / pero esa non-palabra regresa / / volve / / e se repite / / esa voz era Eu / / ese morfema de sangue / …*… / Salgo a la calle, vestida con mi propia sangre. Sangue, sangue, sangue, consistencia baixo a pel, información, sabor, textura, cor, densidade, olor, son, ritmo, cadencia, fame …………. Baixo a miña pel, pel, pel, pel, na miña pel. Na carne do mundo, a carne do mundo, que me envolve. La visión enfocada nos enfrenta con el mundo, mientras que la visión periférica nos envuelve en la carne del mundo. Na miña pel, carne. Carne baixo a miña pel acubillada na carne do mundo. corpo-mundo. Cosmos. Eu. Nós. Si nuestro cuerpo es aquello a que se aplica nuestra conciencia,/es coextensivo a ella./comprende cuanto percibimos,/ llega hasta las estrellas.
O poema é unha fisura intelixente. Fisura intelixente. Os meus pensamentos son suturas, o meu cerebro unha cicatriz. Cicatriz. Tecido. Enxergamento. Quiasma. Khôra. Entrefiamos na procura de relacións, ao habitar, para sobrevivir. A cicatriz intelixente é dinámica, se adapta ás mutacións, da fisura, da distancia, da diferenza, do que resta… reaxe cultivando a distancia, habitándoa.
fisura intelixente - abertura quiásmatica: implica a diferenza, a heteroxeneidade, os restos. É posibilidade. É a posibilidade de supervivencia, de liberdade de movemento, de orientación e polo tanto de discernimento e decisión.
Existir no reverso. Camiñar pola fita de moebius. Percepción desenfocada. O medio é a masaxe. Envoltos na carne do mundo. unha carne de densidade proporcional á nosa capacidade perceptiva, á nosa capacidade impresionable, ás pegadas que deixamos quedar en nós, aquelas que habitamos. Esa densidade é o noso hábitat, é o ecotono que contribuimos a construir nos limiares entre nós e *(s) outr*(s). cos nosos movementos, porque non sabemos estar parados.
*
levantamos la vista para contemplar una procesión de mujeres y niños que volvían de recoger forraje. Los críos pequeños se balanceaban apaciblemente entre los pliegues de los vestidos de sus madres.
-Nunca los oyes llorar mientras su madre sigue moviéndose- comentó Marian.Había tocado, sin saberlo, uno de mis temas favoritos.
- Y si los críos no soportan quedarse quietos, ¿cómo podremos asentarnos luego? - pregunté
*
O vaivén. O berce. O balbuceo. O esquezo. O esquizo. O esquema. O esbozo. A errancia. A xerga.
O medio é a masaxe. A pel. O corpo en movemento. O vai-vén.
*
Se é así: que un poema é o bordo sonoro e de sentido no que un idioma limita co seu fóra , que os idiomas foron construídos polos corpos para poder saber de si, entón o poema ven sendo aquela zona da linguaxe que entra en contacto cos corpos e tocar un corpo é movelo (emocionalo), a emoción altera os corpos e polo tanto o curso da historia.
A linguaxe é unha pel, eu froto a miña linguaxe contra o outro.
Pel, pel, pel. Na miña pel. No sensible. No medio. No entre. No inter. Nos interlands. Nas terras por cultivar. Nas leiras nas que leirar. En nós. Desde nós. A partir de nós.
Leirar. Falar.
Política.
* * * collage. retallos de: marina de van. ingeborg bachmann. chus pato. roland barthes . heiner müller. jean-luc nancy. baruch spinoza. josé ángel valente. henri bergson. maurice merleau-ponty. juhani pallasmaa. bruce chatwin. marshall mcluhan. jacques derrida..., eu (refiando)
Na miña pel coso o mundo, pode lerse nela. como materia sensible que é rexistra todas as pegadas ao seu paso. Pel, receptor de impresións de capacidade infinda. Acubilla a densidade da experiencia infinitesimalmente. Superficie de contacto, de paso, de comunicación. Viva, coma as sebes que debuxan o territorio.
Pel, materia impresionable. Leira cultivable. Distancia habitable. Territorio base. Corpo. Pel. Limiar xerminal para relacionarnos co mundo, para relacionarnos con nós propios.
Neste país todos temos unha leira para facer landart. Todos temos un limiar de relación, unha distancia cultivable. Un lugar desde o que expresarnos, desde onde comunicarnos, onde xerar comunicación. Pel, posibilidade de comunicación, de percepción. Corpo, posibilidade de movemento, de reaxir á incertidume. Pel, medio, medidor, xerador de información e posibilidade de elexir, posicionarse, discernir. ferramenta para o movemento, para a errancia. Posibilidade de supervivencia.
Esquema: schema: es el cuerpo en movimiento, en situación, en vida (como si fuera ya un papel sensible) no es la suma de sus detalles sino tal o cual inflexión. Xesto. Aceno.
*
Sospecha (…) para que un día, quizás, pueda originarse algo nuevo – o que no se origine nada más…………………*………………… La palabra / sólo arrastrará otras palabras, / la frase otras frases. / El mundo así quiere, / definitivamente, /imponerse, / quiere estar dicho ya./ /No las digáis.
*
[Yo lindo aún con una palabra y con otro país,
Yo lindo, aunque poco, con todo cada vez más.]
*
Eu lindo, limio, habito os limiares. Quiasmo. Enxergo. Son, habito, constrúo. Fugo. Erro. Esbozo. Balbuceo.
Toco / (el ojo es engañoso) / hasta saber la forma.
Tacto. Táctil. Contactar. Con-tacto. Tanxencial. Roce. Estímulo. Toda determinación é unha negación. Pulo. Potencia. Nacer. nacer es transformar, transportar y transir todas las determinaciones. Negación. Baleiro. Crear es generar un estado de disponibilidad / en el que la primera cosa creada es el vacío, / un espacio vacío. Baleiro. Distancia. Posibilidade. Khôra. O que hai non existe. Abertura quiasmática. Eu é unha greta. O poema inventa o que non concorda.
O que vemos é a súa consistencia / unha distancia en anos-linguaxe/ … / esa voz é o poema / . / Certo, a voz do animal non pode ser escrita / pero esa non-palabra regresa / / volve / / e se repite / / esa voz era Eu / / ese morfema de sangue / …*… / Salgo a la calle, vestida con mi propia sangre. Sangue, sangue, sangue, consistencia baixo a pel, información, sabor, textura, cor, densidade, olor, son, ritmo, cadencia, fame …………. Baixo a miña pel, pel, pel, pel, na miña pel. Na carne do mundo, a carne do mundo, que me envolve. La visión enfocada nos enfrenta con el mundo, mientras que la visión periférica nos envuelve en la carne del mundo. Na miña pel, carne. Carne baixo a miña pel acubillada na carne do mundo. corpo-mundo. Cosmos. Eu. Nós. Si nuestro cuerpo es aquello a que se aplica nuestra conciencia,/es coextensivo a ella./comprende cuanto percibimos,/ llega hasta las estrellas.
O poema é unha fisura intelixente. Fisura intelixente. Os meus pensamentos son suturas, o meu cerebro unha cicatriz. Cicatriz. Tecido. Enxergamento. Quiasma. Khôra. Entrefiamos na procura de relacións, ao habitar, para sobrevivir. A cicatriz intelixente é dinámica, se adapta ás mutacións, da fisura, da distancia, da diferenza, do que resta… reaxe cultivando a distancia, habitándoa.
fisura intelixente - abertura quiásmatica: implica a diferenza, a heteroxeneidade, os restos. É posibilidade. É a posibilidade de supervivencia, de liberdade de movemento, de orientación e polo tanto de discernimento e decisión.
Existir no reverso. Camiñar pola fita de moebius. Percepción desenfocada. O medio é a masaxe. Envoltos na carne do mundo. unha carne de densidade proporcional á nosa capacidade perceptiva, á nosa capacidade impresionable, ás pegadas que deixamos quedar en nós, aquelas que habitamos. Esa densidade é o noso hábitat, é o ecotono que contribuimos a construir nos limiares entre nós e *(s) outr*(s). cos nosos movementos, porque non sabemos estar parados.
*
levantamos la vista para contemplar una procesión de mujeres y niños que volvían de recoger forraje. Los críos pequeños se balanceaban apaciblemente entre los pliegues de los vestidos de sus madres.
-Nunca los oyes llorar mientras su madre sigue moviéndose- comentó Marian.Había tocado, sin saberlo, uno de mis temas favoritos.
- Y si los críos no soportan quedarse quietos, ¿cómo podremos asentarnos luego? - pregunté
*
O vaivén. O berce. O balbuceo. O esquezo. O esquizo. O esquema. O esbozo. A errancia. A xerga.
O medio é a masaxe. A pel. O corpo en movemento. O vai-vén.
*
Se é así: que un poema é o bordo sonoro e de sentido no que un idioma limita co seu fóra , que os idiomas foron construídos polos corpos para poder saber de si, entón o poema ven sendo aquela zona da linguaxe que entra en contacto cos corpos e tocar un corpo é movelo (emocionalo), a emoción altera os corpos e polo tanto o curso da historia.
A linguaxe é unha pel, eu froto a miña linguaxe contra o outro.
Pel, pel, pel. Na miña pel. No sensible. No medio. No entre. No inter. Nos interlands. Nas terras por cultivar. Nas leiras nas que leirar. En nós. Desde nós. A partir de nós.
Leirar. Falar.
Política.
* * * collage. retallos de: marina de van. ingeborg bachmann. chus pato. roland barthes . heiner müller. jean-luc nancy. baruch spinoza. josé ángel valente. henri bergson. maurice merleau-ponty. juhani pallasmaa. bruce chatwin. marshall mcluhan. jacques derrida..., eu (refiando)
25.9.09
escoitando alén
.
.
.
[ TAPIZA LAS CUEVAS DE PALABRA
con pieles de pantera,
amplíalas, piel para allá, piel para acá,
sentido para allá, sentido para acá,
dáles atrios, cámaras, ventanas
y selvas vírgenes, a modo de pared,
y escucha su segundo
y siempre su segundo y su segundo
tono. ]
Paul Celan 1968
hebras de sol, ed. visor 2002
(traducción: Ela María Fernández-Palacios y Jaime Siles)
(fotografado por wolfgang oschatz)
***
.
.
[ TAPIZA LAS CUEVAS DE PALABRA
con pieles de pantera,
amplíalas, piel para allá, piel para acá,
sentido para allá, sentido para acá,
dáles atrios, cámaras, ventanas
y selvas vírgenes, a modo de pared,
y escucha su segundo
y siempre su segundo y su segundo
tono. ]
Paul Celan 1968
hebras de sol, ed. visor 2002
(traducción: Ela María Fernández-Palacios y Jaime Siles)
(fotografado por wolfgang oschatz)
***
2.9.09
nacer
.
[ nacer es transformar, transportar y transir todas las determinaciones ]
jean-luc nancy, el peso de un pensamiento, ed. ellago
*
[ nacer es transformar, transportar y transir todas las determinaciones ]
jean-luc nancy, el peso de un pensamiento, ed. ellago
*
31.8.09
o tacto da linguaxe
(ou as linguaxes da pel)
.
[el lenguaje es una piel:
yo froto mi lenguaje contra el otro.
es como si tuviera palabras a guisa de dedos,
o dedos en la punta de mis palabras. ]
roland barthes 1977
fragmentos de un discurso amoroso, ed. SXXI
***
.
[el lenguaje es una piel:
yo froto mi lenguaje contra el otro.
es como si tuviera palabras a guisa de dedos,
o dedos en la punta de mis palabras. ]
roland barthes 1977
fragmentos de un discurso amoroso, ed. SXXI
***
26.8.09
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)
